Jæja ég ætla bara að vera dugleg og henda inn öðru bloggi. Reyndar er ég ekki búin að setja myndirnar í tölvuna enn.. en það kemur á endanum.

Ég kom heim á sunnudagskvöld að austan og hafði bara tíma fram á þriðjudagsmorgun með Atla þar sem hann fór austur á þriðjudaginn. Ég er því búin að vera "alein" alla vikuna en ég hef nú haft nóg að gera.

Á þriðjudag dró ég Lólý systir í búðaráp þar sem mig vantaði föt.. ég er víst eitthvað stækkandi og þurfti að hugsa mér til hreyfings í fatamálum. Ég fór svo með Ásu Maríu út að borða á Tai stað á þriðjudagskvöld og svo leigðum við okkur eina bíómynd á eftir. Það var orðið allt of langt síðan við gerðum eitthvað saman  Vonandi verðum við duglegri að hittast í framhaldinu.

Á miðvikudaginn fór ég í langann göngutúr með Skellu mína áður en ég fór í mat til Lólýjar og co í Rjúpnasalina. Það er voða gott að geta bara mætt í mat til systu og fengið ís í eftirrétt og allt.. takk fyrir mig  Sandra Diljá vildi fá Atla með mér í heimsókn en hún fékk að tala við hann í gegn um símann í staðinn og var bara sátt við það.  Krakkarnir réttu mér svo smá glaðning með bangsímon myndum á  Það er dálíð sérstakt að fá fyrstu hlutina í þessari deild  Bara gaman að þessu!

Á fimmtudag bauð Rakel Ósk nokkrum sérvöldum skvísum í matarboð.. ég er þar auðvitað meðtalin  Þetta var rosa flott, góður matur og góður félagsskapur. Eins og með Ásu Maríu þá var þetta orðið vel tímabær hittingur! Dagný systir Rakelar var líka svo næs að flikka aðeins upp á mig í leiðinni og ég fékk litun og plokkun og brúnkumeðferð í stofunni á meðan við kjöftuðum frá okkur allt vit.. bara snilld

Í dag er stefnan svo tekin á Klaustur  sem er nú aldrei leiðinlegt. Núna er eitthvað ættarmót í gangi svo ég á von á að hitta eitthvað af fólki sem ég kannast ekki við en ég veit að ég þekki nógu marga þarna svo ég hef engar áhyggjur  Svo verður líka fínt að hitta loksins þennan kærasta sem ég á einhversttaðar í veiði  .. ég veit að ég má svosum ekki segja það.. en hann er enn með öngulinn í rassinnum eftir því sem ég best veit hehe Hann vill meina að það sé afþví að ég sé einhver óheillakráka.. en þar er hann að misskilja eitthvað.. hann var aldrei jafn heppinn og þegar hann hitti mig.. ég skil ekki hvað hann er að væla

Jæja þangað til næst..

Ég er farin að skammast mín fyrir síðuna mína, ég á ekki von á að margir kíki enn við hjá mér eftir þessa ritstíflu. Ég ætla að reyna að bæta mig í þessum bloggmálum. Ég verð líka að viðurkenna að ég er með eldgamlar myndir í myndavélinni minni sem ekkert gengur að koma í tölvuna.. ég þarf eitthvað að endurskoða þetta

Ég ætla að fara á hundavaði yfir sl. vikuR já eða kannski bara mánuði  Í síðasta bloggi var ég að monta mig á því hvað ég eigi fínar hryssur.. þær eru auðvitað enn fínar en núna eru þær komnar norður í dalinn minn. Bylting,  Birta og Myrkvi fóru saman í sveitina og voru örugglega bara sátt við það. Við Raggi fórum að Baugsstöðum og sóttum Byltingu og Myrkva tvem dögum áður minnir mig og María skaut skjólshúsi yfir þau í Gusti. Hún var einmitt með Birtu fyrir mig líka. Það gekk eins og í sögu að sækja tryppin og við náðum þeim bara úti í hólfinu  ég á auðvitað svo fullkomin hross. Birta stóð svo eins og klettur á meðan Atli reif undan henni og snyrti hófana.

Í júní fórum við Atli norður í Mánaskál að girða. Mamma og pabbi komu líka og upp var sett þessi líka fína rafmagnsgirðingin utan um suðurtúnið. Núna á sko að láta heyja fyrir sig og fá rúllur í "stóðið" mitt. Signý á Balaskarði lánaði okkur gamlan traktor og svo fengum við lánaðann staurabor líka. Annars sáu Atli og pabbi að mestu um að reka staurana niður á höndum og það verður bara að segjast að hann Atli minn stóð sig eins og hetja! Án hans væri ég enn fyrir norðan að girða  Rollurnar slæðast inn í girðinguna mína en ég veit ekki til þess að hross hafi gert það enda ætti það ekki að gerast á meðan rafmagnið tollir á.

Vaka fór með Lilju yfir Kjöl í júní og stóð sig víst með ágætum. Hún fékk svo að hlaupa suður aftur og kom til baka um mánaðarmótin. Hún er núna komin austur í Hörgsdal og á að vinna fyrir matnum sínum eitthvað lengur. Hún fékk reynda að kenna á því í stóðinu greyjið því hún er ansi mikið bitin eftir vargana. Verstu vargarnir voru teknir frá og þá jafnaði þetta sig, hún er auðvitað ekkert vinsæl sem aðkomuhrossið en hún fær að lifa allavega  

Ég fór austur um helgina og slappaði af í sveitinni. Vaka var járnuð á laugardagskvöld ásamt Fork hans Sigga. Annar framfóturinn var kominn vel yfir á járningu og skeifan gjörsamlega fullnýtt, hún brotnaði bara þegar hún var snert. Hún var því bara járnuð upp og er til í slaginn. Við Siggi skelltum okkur á bak í gær en það var reyndar ekki farið langt þar sem klárinn hans hefur staðið óhreyfður í 2 ár held ég og farinn að eldast líka. Hann var vel sveittur þegar við komum til baka en Vaka skildi sjálfsagt ekki afhverju hún slapp svona vel

Við Atli fórum til Orlando í júní og skemmtum okkur rosa vel. Þetta var vinnuferð hjá Atla og ég fékk að laumast með  Þarna er auðvitað bara spánarveður, pálmatré og alles.. búðir, skemmtigarðar og vantsleikjagarðar.. hvað vill maður meira! .. Reynar var maturinn ekki vinsæll hjá mér og ég var rosalega ánægð þegar ég komst heim í kókómjólk og fleira sem ég treysti á þá dagana.

Atli útskrifaðist í júní frá Háskólanum í Reykjavík  og reyndar mætti hann ekki í útskriftina sína þar sem hún var á meðan við vorum í bandaríkjunum. Þrátt fyrir allt stressið á lokasprett lokaverkefnisins þá hafðist þetta auðvitað! Hann er svo klár þessi drengur  Það eru auðvitað allir voða stoltir af honum.

Landsmót hestamanna er liðið.. og ég missti af því. Það var lengi vel óákveðið hvort maður ætti að skella sér en svo ar ákv. að fara en þá varð ég veik! Ömurlegt og missti af landsmóti og góða verðrinu sem var þá helgina!

Ótti er loksins komin til nýrra heimkynna á Akureyri. Það tók engann smá tíma að fá ferð fyrir hann þarna norður! Einn og hálfur mánuður er hellingur finnst mér! Við Atli fórum austur á fimmtudaginn með kerru og sóttum folann. Linda Karen var svo búin að bjarga mér um pláss fyrir hann hjá vinkonu sinni í heimsenda.. takk æðislega fyrir það! Þetta bjargaði mér alveg! Ég fór svo austur á föstudag og Atli ætlaði að segja Ótta á bílinn á laugardag en svo veiktist Atli svo rosalega að hann var ekki fær út úr húsi alla helgina. Raggi hljóp þá í skarðið og reddaði þessu.. hann fer bara að verða alvanur hestum  Ég vona bara að nýji eigandinn sé ánægður með hann, mér leist allavega stórvel á hann. Hann er stór og þroskaður og bara mjög fallegur foli.

Ég er alveg pottþétt að gleyma einhverju.. ég á eftir að blogga aftur mjög bráðlega og ætla ekk að missa dampinn aftur. Það gerðist bara svo margt í vor sem sló mig út af laginu.. nánar um það síðar. Svo hendi ég inn myndum við tækifæri líka.

Þangað til næst.. adios