Jæja þá er þetta sumar nú eiginlega á enda þó að haustið sé nú ekki alveg komið samt. Það er nú bara allt í lagi þar sem sumarið var gott að það er margt að hlakka til haustsins líka. 

Þórdís er alsæl á leikskólanum þó að það sé stundum erfitt að vakna á morgnana og sérstaklega erfitt fyrir mömmuna að þurfa að vekja hana. En við þurfum víst að mæta á ákveðnum tíma svo það er ekki í boði að kúra frameftir á morgnana. Atli fer líka snemma á fætur til að sinna störfunum hérna heima en þessa dagana er það rafstöðin sem á hug hans allan. Rafstöðin er orðin samsett í rafstöðvarhúsinu fyrir neðan bæ og framhaldið er mjög spennandi. Atli prufaði stöðina fyrir nokkrum dögum og gat notað hana til að kveikja á ljósaperu svo hún er allavega farin að skila rafmagni. Núna er unnið að því að koma rafmagninu inn í hús svo stöðin geti farið að kynda fyrir okkur  Ég mun taka myndir af herlegheitunum og skella hér inn.

Þórdís Katla leikskólastelpa. 

Eins og flestir kannski vita þá kom tökulið frá sjónvarspsþættinum Landanum til okkar í þarsíðustu viku og fékk að vita aðeins meira um okkur og hvernig stóð á því að við fluttum af suðvesturhorninu og hingað í Laxárdal. Hér er auðvitað bara gott að vera og maður var farinn að eltast við að koma hingað í öllum frístundum og því var mjög freistandi að fara bara norður. Það er skemmtilegt frá því að segja að við höfum fengið mjög jákvæð viðbrögð við þættinum. Fólk hefur stoppað okkur á förnum vegi, hringt og sent póst. Fólki finnst þetta greinilega aðdáunarvert að ungt fólk taki svona ákvörðun og ansi marga hefur dreymt um að gera eitthvað í þessa veru. Atli er búinn að fá símhringingar um sjónvarpsskilyrði og rafstöðina og leiðist það nú ekki að fá fólk í heimsókn gagngert til að skoða rafstöðina hjá honum  enda dálítið ánægður með gæluverkefnið sitt.

Hér er hægt að sjá þáttinn: http://www.ruv.is/frett/ungt-par-i-eydidal

Af hrossunum er allt gott að frétta. Drungi og Vaka eru komin heim eftir tvær ferðir yfir Kjöl. Drungi kom rosalega flottur til baka, ótrúlega spengilegur en Vaka auðvitað enn feit en þó var heilmikið farið af henni við hlaupin. Vaka var ekkert notuð en fékk bara að hlaupa með á meðan Drungi stóð sig víst vel í ferðinni. Núna styttist í göngur og stóðréttir svo ég tók mig til í dag og hreyfði öll reiðhrossin sem voru búin að fá smá pásu. Við þurfum að æfa okkur aðeins fyrir smölun svo ég geri mig ekki af fífli  ég þvælist vonandi ekki mikið fyrir. Bylting, Eðall, Hugsýn, Rák og Fluga stungu af héðan um daginn en allt í einu var hliðið á girðingunni opið og þau nýttu tækifærið. Atli kom að þeim við Balaskarð en hryssurnar vildu ekki láta ná sér enda mjög gaman að spretta um dalinn. Daginn eftir voru svo Rák og Fluga mættar hér niður á veg og við stungum þeim inn í girðingu aftur. Hugsýn, Bylting og folaldið voru hinsvegar hvergi sjáanleg og ætluðu að njóta frelsins aðeins lengur. Tveim dögum síðar keyrði ég fram á Hugsýn og Byltingu og gat þá tekið múlinn af Byltingu en það var óþægilegt að vita af henni með múl á sér. Að því loknu ákvað ég að hafa ekki frekari áhyggjur af þeim og leyfa þeim að ganga frjáls fram á haust. Nokkrum dögum síðar voru þær svo bara mættar heim svo það var ekki annað hægt en að stinga þeim inn í girðingu aftur líka. Núna er semsagt "allt" stóðið á Mánskál heimavið, heil 6 hross plús eitt folald.Reyndar er Brattur Birtusonur enn að heiman með Grímu fósturmömmu og ég veit ekki alveg hvenær hann kemur til baka.

Síðustu helgi fengum við góðan hóp af fólki í heimsókn en það var búið að rukka ansi lengi um fjölskylduhátíð sem hingað til hefur verið nefnd Dalalíf innan fjölskyldunnar. Frænkurnar mínar komu í dalinn ásamt fríðu föruneyti og hér var slegið upp tjaldbúðum á hlaðinu, grillað, leikið og sungið og allir skemmtu sér frábærlega.

Mér heyrðist á hópnum að þetta yrði klárlega endurtekið enda var þetta bara gaman og veðrið var algjörlega á okkar bandi. 

Núna er ég farin að telja niður í stóðréttirnar sem verður örugglega rosalega gaman líka. Ég var að heyra að Paparnir myndu spila á balli aftur en ég hef ekki fengið það staðfest opinberlega, ég vona innilega að það sé rétt! Ballið í fyrra með Pöpunum var snilld  Það verður örugglega fullt hús af fólki hjá okkur til að njóta helgarinnar með okkur og þar á meðal er Ása vinkona sem er algjörlega óvön en fór samt ríðandi með okkur í fyrra. Hún er svo kokhraust að hún ætlar að endurtaka leikinn! Hún er svo asskoti dugleg að leggja í þetta aftur! 

Annars er allt gott að frétta af fjölskyldunni á Mánaskál.

Heyskapur hófst þarsíðasta sunnudag og var búið að hirða allt á mánudeginum (8. ágúst). Einar á Neðri-Mýrum kom og rúllaði fyrir okkur eins og í fyrra og með í ferð var líklegur næsti ábúandi á jörðinni en Einar og Sonja eru að öllum líkindum að hætta að búa í haust.  Við Atli slóum svo sjálf og rökuðum. Mamma og pabbi voru hérna á sunnudeginum svo þau sáu um Þórdísi á meðan við Atli vorum bæði í heyskap á sitt hvorri dráttarvélinni  Ég sló meira að segja Suðurtúnið sjálf og var það í fyrsta skipti sem ég stýri sláttuvél. Ég stóð mig ágætlega held ég, allavega var túnið slegið og allar vélar heilar á eftir. Reyndar þótti ég víst fara heldur geyst en það varð semsagt smá misskilningur okkar Atla á milli þegar hann gaf mér bendingu um "2" með fingrunum og taldi ég auðvitað að ég ætti að fara í 2. gír en hann meinti víst að ég ætti að passa að halda mig í ca 2 þús snúningum. Það þurfti ekkert að minna mig á 2 þúsund snúningana því ég mundi eftir þeim fyrirmælum en fannst það heldur erfitt að fylgja eftir þegar ég var komin í 2. gír líka!! Enginn sagði neitt fyrr en eftir á svo ég sló bara túnið á fljútandi siglingu og fyrir þá sem vita hversu óslétt þetta tún er þá getið þið bara ímyndað ykkur hversu ljúf sú ferð var!   

Atli að byrja að slá á Nesinu/Þríhyrnuna

og túnið fyrir neðan veg

Suðurtúnið.. Atli á gamla Zetor og Einar á aðeins nýrri græju

Gamli rauði Zetorinn hans afa var notaður í heyskapinn og nú virka meira að segja flestir gírar, meira að segja bakkgírinn líka. Við Atli fórum nú t.d. á sunnudagskvöldið niður á Nesið fyrir neðan veiðihúsið til að snúa og slá meira og ég klæddi mig vel enda kalt úti og hvasst. Þegar við erum svo komin niður á tún bendir Atli mér í áttina að gamla Rauð, sem er jú opinn traktor, og ég var steinhissa.. ég ætlaði sko að sitja inni í Ferguson með húfuna mína og vetlingana en hefði klárlega farið í kuldagalla ef ég hefði vitað hann ætlaði að vera herramaður og láta mig snúa á húslausu dráttarvélinni! Þegar ég var orðin hálf kalin og farin að kvarta undan kulda fékk ég að fara inn í vél til Atla og viti menn.. það var meira að segja funheit miðstöð í traktornum hans!! Atla var sko hent út á gamla Zetor með það sama og ég fékk miðstöðina  

Gamli fíni Zetorinn

Við Atli fórum í heilmikla hrossasnúninga þar síðustu helgi áður en við fórum í heyskapinn því við keyrðum Drunga og Vöku í Skagafjörð. Þau eru síðan þá búin að vera í ferð um hálendið yfir Kjöl. Ég heyrði í Hjalta um helgina og Drungi var búinn að standa sig vel en Vaka fékk bara að hlaupa með suður þar sem hún var ekki í ástandi til að bera meira en sjálfa sig sem var vitað fyrirfram. Hún verður kannski notuð eitthvað á norðurleiðinni í þessari viku. Í sömu ferð fórum við alla leið í Eyjafjörðinn og sóttum Hugsýn sem er fengin við Abraham frá Lundum og Atli er búinn að panta brúnskjótta hryssu sem er hans uppáhaldslitur, nema að hann sé búinn að breyta því í brúna hryssu því hann er sammála mér að brún hross séu alltaf flottust á keppnisvellinum. Allavega þá óska ég innilega eftir hryssu, sérstaklega þar sem við keyrðum svo langt með hana undir hestinn og hún missti fylið sitt síðasta haust. Nú er kominn tími til að verða heppinn. Á heimleið úr Eyjafirðinum sóttum við svo Byltingu og Eðal en Bylting er fengin við Álfgrími frá Gullberastöðum og verður spennandi að sjá hvað hún gefur okkur á næsta ári. 

Álfgrímur, rauðskjóttur blesóttur 1. verðl. sonur Álfs frá Selfossi og 1. verðlauna hryssu.

Bylting er svo til sölu ef einhver hefur áhuga. Myndir og upplýsingar um hana eru á síðu hér til hægri sem heitir hrossin og svo í myndaalbumunum. Nú ef hún selst ekki þá bíðum við bara spennt eftir fallegri skjóttri hryssu undan henni á næsta ári 

Ég tók mig til í vikunni og myndaði Eðal aðeins fyrir nýja eigandann og setti myndirnar inn í myndaalbumið. Þetta er myndarlegur hestur með lausan gang og virðist nota tölt jafn mikið og brokk. Auk þess er hann mjög skynsemislegur og forvitinn og hún verður örugglega alsæl með hann á húsi í vetur. Reynar er hann nú svo greinilega móálóttskjóttur en ekki bleikálóttskjóttur eins og ég hallaðist að síðast. 

Þórdís byrjaði í leikskólanum Barnabæ á Skagaströnd síðastliðinn þriðjudag og það gengur eins og í sögu. Hún er mjög spennt fyrir því að fara á leikskólann og er stundum að biðja um að fara á leikskólann á kvöldin. Hún virðist hafa tekið þessum breytingum mjög vel og hún varla lítur á mann þegar maður er að kveðja hana á leikskólanum á morgnana. Svo gengur líka vel að hætta með bleyjuna, þetta er allt á réttri leið hjá okkur. 

Síðustu helgi var kvennareiðtúr hestamannafélagsins Þyts í Vestur Húnavatnssýslu. Við Elsa og Svala skelltum okkur í ferðina ásamt fleiri skvísum úr Víðidalnum og þetta var mjög skemmtilegt. Það er alltaf búningaþema í þessum ferðum og í þetta skipti var það ævintýraþema. Ég valdi að vera pocahontas og meira að segja saumaði mér búning takk fyrir! Ég sem aldrei tek þátt í neinu svona búningadóti sat og saumaði mér búning, fyrst með gömlu antík singer saumavélinni minni og svo í höndunum þegar Singer hætti að sauma. Úr varð þessi líka ágæti indjánastelpu kjóll og fléttur í hárið til að kóróna dressið. 

Ég tók Rák með mér í ferðina þar sem Drungi var á fjöllum með Vöku. Rák stóð sig mjög vel og var bara þrælskemmtileg í ferðinni. Vel viljug áfram og rúm á tölti og gaf yngri hestum ekkert eftir. Bara fínasta ferðahross þessi hryssa og örugglega bestu "kaup" sem ég hef gert. 

Núna er ansi haustlegt hér fyrir norðan. Rigningarsuddi, vindur og frekar kalt. Ég hálf finn til með hrossunum mínum sem eru á Kili núna miðað við verðurspána út vikuna en kannski ætti ég frekar að vorkenna ferðamönnunum sem eru búnir að borga fyrir ferðina og fá þetta veður alla vikuna. Vonandi er bara ekki endalaus þoka hjá þeim svo þeir sjái nú eitthvað af hálendinu á leiðinni. 

Atli er á kafi í virkjanasmíðum. Núna er vatn farið að renna í gegn um rafstöðvarhúsið og hann er að leggja lokahönd á smíðin í kring um þetta. Það styttist því í að hann fari að pússla þessu saman niður í rafstöðvarhúsinu og þá fara hlutirnir að gerast  Vonandi verður stöðin komin í gagnið fyrir veturinn. 

Um helgina kom hingað hópur í hestaferð með Fannar járningamann með meiru í fararbroddi. Ég var akkúrat í kvennareiðinni og missti af þessari heimsókn. Eitthvað heyrðist mér að ég hafi boðið upp á óþarflega mikla beit fyrir ferðahrossin en þau hafa örugglega bara haft gott af því að fá vel að éta eftir langt ferðalag. Þetta sýnir nú bara að ég eigi ekki nóg af hrossum fyrst hólfin mín eru vel loðin seinnipart sumars  Ég vona að hópurinn hafi svo ekki villst í þokunni sem beið þeirra á sunnudagsmorgninum. Ég hef allaveg ekki frétt af hópi villtum hér á afrétti svo líklega eru Fannar og co komin á leiðarenda. 

Annað er ekki fréttnæmt í þetta skiptið held ég. Ég þarf að vera duglegri að taka myndir og reyni að bæta úr því á næstunni.

Atli er duglegur að dunda sér á daginn með Þórdísi Kötlu. Hún kemst svo vonandi fljótlega á leikskóla og þá getur Atli farið að demba sér í stærri verkefni. 

Atli er búinn að vera að keyra möl í hlaðið og taka til.

Við fengum Jóa frænda hans Atla og fjölskylduna hans í heimsókn um helgina. Það var mikið um að vera. Fjórhjólið hennar Þórdísar var sett í gang og Axel Hrafn fékk að fara eina bunu og Þórdís þar á eftir. Ekki er þetta nein rosa græja en krökkunum finnst þetta gaman.

Kartöflugarðurinn okkar er að verða myndarlegur þó lítill sé. Ég er farin að hlakka til að taka upp glænýjar og gómsætar kartöflur sem fara beint úr moldinni í pottinn eða á grillið! 

Heyskapur fer alveg að bresta á hérna, við sláum í seinna lagi þar sem okkur veitir ekki af allri sprettu. Vætan síðustu daga hefur gert mikið fyrir gróðurinn svo þetta lítur aðeins betur út nú en það gerði fyrr í sumar. Einar nágranni á Neðri Mýrum ætlar að binda fyrir okkur svo við erum líka að bíða eftir að hann komist í það verk fyrir okkur. Það verður spennandi að sjá hvað við fáum margar rúllur í ár. Atli er búin að vera að klappa gamla Zetor hans afa og líklega verður hann notaður í heyskapnum í ár! 

Hugsýn er fengin við Abraham frá Lundum, okkur til mikillar gleði þar sem hún lét fyli síðasta haust. Nú vona ég bara að hún haldið þessu fyli og kasti okkur hryssu á næsta ári í sárabætur. Bylting verður sónuð nú um helgina og vonandi er hún fengin. Ég er búin að fara aðeins á bak í þessari viku en þó aldrei eins mikið og maður ætlar sér. Rák, önnur gamla hryssan sem ég fékk í vor er að koma þrælvel út. Hún er ferlega skemmtileg í reið og maður fer eiginlega bara sparitúra á henni. Ég hef verið að teyma Vöku með þar sem hún er of feit og í engu formi eftir árs pásu. Rák skilur hin hrossin bara eftir, þau eiga ekki roð í hana. Ótrúlegur dugnaður í þessari gömlu hryssu sem mér skylst að sé 20 vetra. Svo er hún pínulítil og farin að grána í þokkabót, bara sæt. Vaka og Drungi eru að fara yfir Kjöl suður og aftur til baka. Þau leggja af stað næsta sunnudag en til stóð að þau færu þar síðustu helgi en þar sem vandræðin með Birtu stóðu yfir þá varð ekkert úr þeirri ferð. Þau verða því bæði á Kili þegar ég mæti í kvennaferðina í Vestur Hún þar næstu helgi. Ég tek bara Rák með mér í staðinn og það verður örugglega bara gaman. Myndavélin verður með í för!