Tengdapabbi kom síðustu helgi til okkar og eyddi henni í að þétta glugga á Sturluhóli en þeir voru orðnir ansi margir sem láku þrátt fyrir að vera ekki gamlir.

Taka þyrfti rúðurnar úr og skipta um þéttikant, á svona dögum er maður ekki alveg jafn þakklátur fyrir það hvað gluggarnir eru stórir og rúðurnar margar 

Atli kom svo heim á miðvikudaginn og strax á fimmtudag mættu girðingaverktakar á svæðið. Verktakarnir tveir og Atli girtu 1000 m langa girðingu á einum degi og þó Atli minn sé duglegur þá hefði hann nú verið töluvert mikið lengur að þessu ef hann hefði verið einn. Þessir verktakar eru þrælduglegir og ég held að Atli ætli sér að girða aldrei framar sjáflur! 

Nýja fína túngirðingin mín 

Smiðirnir koma aftur í næstu viku til að halda áfram með íbúðarhúsið en þá ætti drenið að vera orðið alveg klárt. Atli, Gunni og Gísli voru ansi duglegir í gær í drenvinnunni og munar svakalega um það að við fengum lánaða smágröfu hjá Bjarka smið og svo er Gísli alvanur gröfukarl.

Grindin er komin á húsið að hluta og ég hef trú á að þetta muni ganga hratt fyrir sig þegar sökkulvinnan verður búin og smiðirnir geta haldið áfram. Ég er sko farin að hlakka rosalega til að sjá útkomuna 

En það eru fleiri verk á dagskrá en framkvæmdirnar á Sturluhóli, heyskapur er t.d. ekki búinn. Atli lagði af stað að slá eftir kvöldmat í gærkvöldi en heppnin var ekki með okkur þann daginn því sláttuvélin bilaði. Atli var eitthvað fram á nótt í viðgerðun á henni en ég er ekki viss hvort það hafðist að laga hana eða hvort við verðum að fara aðrar leiðir til að klára heyskap. Heyskapurinn ætti að klárast í þessari viku. Þá getur maður haldið áfram að láta sér hlakka til lambadóma og haustverkanna.

Skólinn hjá Þórdísi Kötlu byrjaði í síðustu viku og núna er það sko 2. bekkur. Ótrúlegt hvað tíminn líður, sumarið búið og skólinn byrjaður.

Ég tók að gamni mynd af henni á sama stað og þegar hún mætti fyrsta daginn sinn í 1. bekk. Hver veit nema að þetta verði árlegur viðburður sem gaman verður að skoða síðar meir. Myndir af henni teknar með ársmillibili alla skólagönguna 

Íris Björg stækkar líka og dafnar og varð 2 ára þann 16. ágúst. Hún fékk örlitla afmælisveislu hérna heima daginn áður því Atli var að fara í burtu að vinna. 

.. og ís klikkar ekki! Hún elskar ís 

Í dag stendur svo til að tína loksins saman rúllurnar en trakstorinn okkar bilaði um daginn svo það tafðist að hirða þær. Atli fór svo út strax á eftir líka svo þetta þurfti því miður að bíða. Ég harkaði það nú samt af mér í gær að fara og ganga frá endum og merkja rúllurnar svo ég geti sérvalið heyjið ofan í sparikindurnar í vetur. Við erum búin að ná fínum heyfeng í kindurnar og erum að vonandi að klára heyskapinn í hrossinn um þessar mundir  Það verður ljúft.

Sandra Diljá systurdóttir mín er búin að vera staðráðin í því að koma í réttir í haust og finna gimbrina sem hún sá fæðast í sauðburðinum í vor. Við vorum nefnilega svo heppnar að akkúrat á meðan Þórhildur systir og fölskylda komu í heimsókn í sauðburð í vor bar ein tvævetla tveimur gimbrum og önnur þeirra var grábotnótt. Sandra ætlaði að finna þessa gimbur í réttunum og eigna sér hana. Sú grábotnótta hefur sést af og til í sumar og er eins og stendur að stelast í nýræktina okkar. Vonandi verður hún orðin nógu þung í haust til að fá að verða sparigimbur á Mánaskál/Sturluhóli. Þá verður Sandra Diljá sko að finna flott nafn á hana.

Við fengum örfá lömb í lit þetta árið þrátt fyrir að hafa sett á tvo litaða lambhrúta. Ég vona að ég geti leyft mér að kaupa nokkrar góðar lífgimbrar og þá helst í einhverjum lit. Ég er með bæi í huga fyrir þessi kaup en svo er spurning hvernig mér gengur að komast vestur á firði þegar Atli er ekki heima. Ég legg ekki í að fara með stelpurnar í svona flakk, svo er ég heldur ekkert að fara að ragast sjálf í fé eða eitthvað þannig. 

Ég fékk aðstoð við að klippa hófa á hluta af hrossunum um daginn, restin verður klippt aðeins seinna. Jón Heiðar kom og þeir Gísli ráku hrossin heim fyrir mig. 

Hugsýn fær fóstnyrtingu

Ég ætla enn að halda því fram að Hugulsemi sé jarpvindskjótt, ég skoðaði ofan í faxið og þar er grátt. Jón Heiðar er þó ekki sammála mér með litinn því hann segir að þetta heiti rauðvindótt. Ég segi að það sé ekki til, rauður verði ekki vindóttur. Að þessu tilefni var ég spurð spjörunum úr með liti og ég held að ég hafi nú alltaf svarað rétt.. nema að þessu leyti að hans viti.. hann segir rauðvindótt en ég segi jarpvindótt  Hann þekkir mig ekki mikið ef hann heldur að hann geti fengið mig til að skipta um skoðun 

BBQ rauður er þrælmyndarlegur, undan Össu Númadóttur og Byr frá Borgarnesi.

Glóð fékk líka fótsnyrtingu og var svo sónarskoðuð í síðustu viku. Hún reyndist vera með stóru fyli og kastar væntanlega í lok maí á næsta ári. Ég er búin að panta rauðblesótta hryssu 

Orða fékk sömu meðferð og aðrir sem komu inn í réttina þennan dag. Núna styttist í að hún fari í tamningu sem verður bara spennandi að sjá. Ætli það verði ekki fljótlega eftir áramót svona þegar hún er búin að fá tíma til að geldast upp og jafna sig. 

Það er útlit fyrir að Atli verði ekki heima í neinum göngum, réttum eða öðru rollustússi þetta árið. Það verður eitthvað! Eins og mér finnst þetta skemmtilegur tími þá er hann líka annasamur og erfiður og það vera gengin 29 vikur er sko ekki að hjálpa til! Ég sé ekki að ég sé sjálf að fara að draga eitt einasta lamb eða hreyfa mig á nokkurn hátt hraðar en að kjaga... en það reddast! Ég verð nú að segja að þó að ég vilji alls ekki að sumarið taki enda (sérstaklega þar sem mér finnst það varla komið), þá hlakka ég rosalega til að fá féð til baka og vigta, dæma, velja ásetning og kaupa lífgimbrar 

Frændur hans Atla mættu í fyrrakvöld til að koma í veiði í Laxá. Þar sem þeir áttu ekki veiði fyrr en seinnipart daginn eftir þá voru þeir drifnir út í vinnu á Sturluhóli fyrripartinn. Þeir kláruðu að rífa upp ónýtu túngirðinguna á Sturluhóli og boltuðu helling af vinklum utan á húsið.

Gísli mokaði meðfram húsinu fyrir okkur og Atli græjaði drenið og einangraði sökkulinn. Það er sko bara unaðslegt að sjá framkvæmdir komnar af stað 

Í vikunni ringdi svo mikið einn daginn að Atli ákvað að vera inni að vinna í staðinn fyrir að vera úti. Hann dreif sig þá í að smíða glugga fyrir nýja "gamla hesthúsið". 

Gluggasmiður með meiru!

Það var ekki lengi verið að vippa fram fjórum gluggum og opnanlegum fögum. Ég meira að segja gat gert smá gagn en ég fúavarði gluggana. Þessum verður væntanlega smellt í húsið við tækifæri 

Þórdís Katla stækkar og dafnar og missti loksins framtönn! Hún er búin að vera að bíða eftir því í dálítinn tíma.

Hin framtönnin hangir svo á lyginni svo hún hlítur að detta úr á morgun eða hinn. Þórdís Katla er að passa framtönnina sem datt úr og ætlar væntanlega að semja við tannálfinn þegar hin dettur líka.

Ég byrjaði að vinna í síðustu viku og þá sumarfríinu mínu að mestu lokið. Ég á eitthvað smátterí eftir en það verður eflaust notað í kring um göngur eða eitthvað þannig. Ekki það að ég haldi að ég get smalað þetta árið eða gert nokkurt gagn en það væri samt fínt að geta átt smá frí á undan eða eftir þessum annasömu dögum. 

Fjárréttir eru í ár 6. september en seinni göngum og stóðréttum var seinkað um eina viku og því eru stóðréttir ekki fyrr en 19. september. Ég sem var svo glöð að loksins lenti septembersýning HRFÍ ekki á réttarhelgi, en jú þá voru stóðréttirnar fluttar yfir á sýningarhelgina. Ég er nú hvort sem er ekki að fara ríðandi með stóðrekstrinum þetta árið og mun ekki eiga nein hross í réttinni heldur svo ég fer kannski bara samt á hundasýninguna eins og til stóð. Það fer nú svolítið eftir ástandinu á Nóttinni en hún er í hárlosi núna og er að verða alsber. Vonandi verður hún komin í flottan feld aftur í september  

Atli er búinn að vera ofurduglegur undanfarna daga og hamast eins og enginn sé morgundagurinn því það styttist í að hann fari að vinna erlendis. Ansi margt er á dagskrá hjá okkur ennþá og langt liðið á sumarið. 

Við fengum verktaka til að koma og moka meðfram húsinu á Mánaskál svo Atli gæti græjað dren á síðustu hliðinni. Núna getum við aldeilis haldið áfram að klæða höllina okkar heima á Mánaskál 

Bjarki smiður mætti svo í morgun á Sturluhól svo nú má segja að framkvæmdir við klæðninguna á íbúðarhúsinu séu hafnar  Ég hlakka rosalega til að sjá útkomuna, ég held að húsið verði glæsilegt. Atli var með honum í dag að mæla fyrir grindinni og fór svo í að bora fyrir múrboltunum. 

Hér er Atli að bora fyrir múrbolta 1 af 1.100

Undanfarna daga hafa Atli og Jón Heiðar gert kraftaverk á Sturluhóli. Búið er að moka út úr hlöðunni eftir veturinn, og svo handmokuðu þeir út eldgömlum skít sem var á milliloftinu og úr hrútastíunni. Einnig var mokað út undan kanínunum. Atli er líka byrjaður að einangra og klæða veggina í nýja "gamla" hesthúsinu. Um daginn múruðu Atli og Geir í Skrapatungu aðeins í skemmdir á útihúsunum en ég málaði yfir það í dag svo húsið lítur aftur glæsilega út 

Þórdís Katla hjálpaði til við að mála

Nýja "gamla" hesthúsið fer alveg að verða tilbúið. Það er orðið klárt að utan en það er dálítið eftir inní því. Það er allt annað að sjá húsið svona með hvítan neðri part og í kring um gluggana. Vonandi kemur svo fljótlega þak á súrheysturninn því þar höfum við ákveðið að gera kaffistofu 

Þeir félagar réðust líka á gömlu girðinguna meðfram túnunum og rifu hana og settu niður hornstaura. Ég held að ný girðing sé komin á planið og ætti að vera tilbúin fyrir réttir. Þá geta kindurnar komið beint á Sturluhól eftir réttir sem ætti að einfalda ýmislegt fyrir mig ef Atli verður ekki heima þegar það á að dæma lömbin, senda í slátur hús og svo taka á hús. 

Þar sem búið var að moka undan kanínunum þá skellti ég upp aðstöðu fyrir þær á sama stað en með breyttu sniði. Ég gerði þrjár stíur fyrir þær og fékk Lúpus karlinn eina, Ísing og kvenkyns ungarnir eina og svo karlungarnir þá þriðju. 

Ungarnir eru nú orðnir rúmlega tveggja mánaða gamlir og ég tel að ég sé með 2 kerlingar sem ég ætla að halda sjálf en karlarnir 4 eru tilbúnir á ný heimili.

Fyrri sláttur er búinn á Sturluhóli en við eigum eftir að slá smá há þar. Svo er eftir að slá nokkur stykki í hrossin en vonandi verður ekki endalaus vætutíð í ágúst.

Síðustu helgi fengum við góða gesti en þá kom Jói vinur hans Atla í heimsókn með strákinn sinn. Auðvitað voru fjórhjólin sett í gang sem krökkunum (og fullorðnum) leiddist ekki.

Íris keyrði meira að segja alveg sjálf 

Nótt nýtur þess alltaf þegar það eru langir útidagar

Góðar vinkonur þessar tvær

Íris er byrjuð á leikskólanum eftir sumarfrí og allt er að komast í rútínu. Þórdís Katla byrjar fljótlega í skólanum aftur og þá verður þetta allt komið í fastar skorður. Vinnukonan okkar sem er búin að vera hjá okkur síðan í mars fer til síns heima um svipað leiti og það á eftir að koma í ljós hvenær einhver kemur í hennar stað. Ég geri ráð fyrir að vera með einhverja aðstoð í vetur þar sem Atli verður væntanlega mikið að heiman. 

Þetta á allt saman eftir að koma í ljós og alveg á hreinu að tíminn líður sama hvort maður er tilbúinn eða ekki.